Über- en untermenschen

Kersvers Aalsters gemeenteraadslid Karim Van Overmeire (N-VA) is de afgelopen dagen ongewild in een politieke storm terecht gekomen. Reden is zijn mogelijke benoeming tot schepen van Onderwijs en Vlaamse Aangelegenheden. De nationale SP.A partijleiding en haar militante syndicale zusterorganisatie ABVV schreeuwen moord en brand omdat Van Overmeire in het verleden een actieve rol heeft vertolkt binnen het Vlaams Belang. Of hoe de linkerzijde zich nog maar eens bezondigt aan een stigmatiseringoperatie waar zelfs het voormalige Blok van zou gaan blozen.

Recht om van mening te veranderen

Het feit dat Van Overmeire zestien jaar geleden zijn steentje heeft bijgedragen aan de herwerkte versie van het oorspronkelijke 70 puntenplan is voor onder meer Bruno Tobback reden om de hakken in het zand te zetten. Van Overmeire, die zich al meermaals distantieerde van dit plan, is de discussie stilaan moe: “Bepaalde mensen blijven mij bestoken over het verleden waarvan ik al meermaals afstand genomen heb, maar blijkbaar wil men niet luisteren. Voor alle duidelijkheid: dat 70-puntenplan was fout, punt aan de lijn. Alle punten uit dat plan die getuigen van een racistische houding, daar doe ik klaar en duidelijk afstand van.” Onlangs nog nam hij in het VRT-radioprogramma De Ochtend als voorbeeld expliciet afstand van punt 19, dat de oprichting van een apart onderwijsnet voor moslimkinderen bepleit: “Er zijn grote gemeenschappen in ons land die nooit meer zullen terugkeren naar hun land van herkomst. We moeten alles op alles zetten voor hun integratie. Dit punt is dus niet alleen niet nuttig, maar ook nefast.”

Van Overmeire voegde er wel aan toe niet alle punten achterhaald of  zijn. Het aanleggen van een lijst met veilige en onveilige landen, waar de huidige, door een socialist geleide,  federale regering overigens momenteel werk van maakt, stipte hij aan als waardevol punt. Het was een reden voor De Morgen om foutief te concluderen dat ‘Van Overmeire geen afstand wil nemen van het 70 puntenplan’. Foutief, want met een zelfde redenering kan ook Gaia nooit volledig afstand doen van het plan, gezien punt 18 pleit voor de afschaffing van rituele slachtingen zonder verdoving.

Blijkbaar heeft een mens geen recht om zijn mening te wijzigingen, geen recht op een tweede kans, althans als het gaat om iemand die zich bevindt ter rechterzijde van het politiek spectrum. Tegelijk blijkt men immers geen graten te zien in bestuurlijke samenwerkingsverbanden met de PVDA+, een partij die nooit ondubbelzinnig afstand heeft genomen van regimes die het op zijn zachtst uitgedrukt niet al te nauw namen met de mensenrechten. En dat er ook bij de socialisten heel wat ex-communisten rondlopen is geen geheim. De verontwaardiging is dus intellectueel oneerlijk en selectief.

Discriminatie

 

En dan nog, ook voor degenen die nog steeds achter het Vlaams Belang blijven staan, is dergelijk stigma misplaatst. Terwijl ex-Vlaams Belangers zoals Van Overmeire nog op enig begrip kunnen rekenen, is daar voor degenen die op het zinkend schip blijven zitten al helemaal geen sprake van.

Het maakt allemaal deel uit van een klimaat waarbij leden, kiezers en sympathisanten van het Vlaams Belang neergezet worden als mensen van slechte inborst. Zo worden vakbondsleden die openlijk hun steun betuigen aan deze Vlaams-nationalistische partij, zonder pardon de deur gewezen en tot kastelozen gedegradeerd. Organisaties zoals de vakbonden zijn er nochtans zelf meestal snel bij om anderen terecht te wijzen van zodra er een zweem van discriminatie opduikt.

Vlaams Belang politici zijn er al niet beter aan toe. Zij mogen weliswaar hun opinies komen verdedigen in politieke VRT-programma’s als Terzake en Reyers Laat, optredens in amusementsprogramma’s blijven not done. Dergelijke opstelling is ten eerste al politiek-maatschappelijk onaanvaardbaar. Elke belastingsbetaler draagt immers bij tot de financiering van de VRT, wat erop neerkomt dat het Vlaams Belang electoraat op een bepaald moment in de geschiedenis in stond voor een vierde van de publieke VRT-budget. De VRT hoort er te zijn voor alle Vlamingen, oude en nieuwe.

Hoewel het Vlaams Belang er op bepaalde vlakken (zeer) extreme standpunten op na houdt, onderschrijft het de democratische principes. Zo neemt het deel aan de door de bevoegde overheden georganiseerde verkiezingen in dit land en houdt het ook intern verkiezingen wanneer er een nieuwe voorzitter dient verkozen te worden. Het is overigens de enige partij die na de recente gemeenteraadsverkiezingen duidelijk haar nederlaag durfde toegeven. Nu ja, veel andere mogelijkheden had ze met deze resultaten ook niet. Nochtans is het ‘ondemocratisch’ karaker van het Vlaams Belang precies de reden om haar politici zoveel mogelijk van het scherm te weren. Men kan zich de vraag stellen of een staatszender die bepaalde partijen buitenspel zet omwille van haar ‘slechte aard’, geen groter gevaar voor de democratie vormt.

Wat echter nog het meest treft is dat al de mensen die voor het Vlaams Belang stemmen/stemden  en opkomen/opkwamen voorgesteld worden als door en door slechte mensen, inherent te verachten,  terwijl zij heel vaak met terechte zorgen kamp(t)en. De politiek-correcte hoek is nochtans het laatste kamp van waaruit men dergelijke verdeling in über- en untermenschen zou mogen verwachten.